هر چه بادا باد! آبادانیم "ایرانیم" در قفس باشد وطن،قربانیم سهم گل بی روشنایی مردنست مرده بادا من اگر پنهانیم آی دنیا ! وای دنیا بشنوید منِ پیدا رستمی دستانیم شعله در شب سمت خرمشهر دل آه کوران می کند،طوفانیم گر شبیخون شد نصیبم باک نیست هر زمانی مرد هر میدانیم